Sytuacja osób LGBTQIA+ (lesbijki, geje, osoby biseksualne oraz transpłciowe, queer, interpłciowe i aseksualne)) w Polsce w chwili obecnej znacząco odbiega od standardów przyjętych w innych krajach UE.
Mimo coraz większej widoczności w życiu publicznym i społecznym, osoby te częściej spotykają się z dyskryminacją, niezrozumieniem, agresją i niechęcią. Wynika to zarówno z sytuacji społeczno-politycznej, (brak uregulowań prawnych dla małżeństw osób tej samej płci) jak i z reakcji pewnej części społeczeństwa. Taka sytuacja powoduje stres mniejszościowy, wpływający na poczucie bezpieczeństwa oraz postrzeganie własnej wartości w życiu i relacjach.
Trudności w obszarze ujawnienia się w środowisku rodzinnym i zawodowym/szkolnym, emocje związane z odbiorem swojej osoby w takiej czy innej tożsamości mogą dodatkowo zwiększać poczucie bezradności, osamotnienia i odrzucenia przez heteronormatywne społeczeństwo. Dlatego w swojej pracy, grupę osób LGBTQIA+/GSRD postrzegam jako grupę o większej potrzebie wsparcia, ponieważ boryka się w życiu codziennym z trudnościami zupełnie nieznanymi osobom funkcjonującym w obrębie heteronormy.
GSRD (Gender, Sexual & Relationship Diversity*) otwarcie mieści w sobie wszystkie tożsamości genderowe oraz formy życia płciowego, seksualnego, i relacyjnego praktykowanego przez osoby o różnych tożsamościach. Jest w nim miejsce nie tylko dla osób LGBTQIA+ ale także dla osób heteronormatywnych, angażujących się w różnorodne formy praktyk jak np: uzgodnioną niemonogamię, BDSM, poliamorię albo swing. Ponadto termin ten obejmuje także osoby odnajdujące się w różnych tożsamościach genderowych, które nie są wpisane w binarny (kobiecy/męski) model rzeczywistości i doświadczania w niej siebie.